گرمابه حضرت، حمام قدیمی و موزهی امروزی
گوشه و کنار استان زیبای سمنان پر شده از بناهای کهن و جاذبههای تاریخی که از ادوار مختلفی به یادگار موندن. گرمابه حضرت یکی از اون بناهاست که با قدمتی ۶۰۰ ساله از دوران تیموریان به جا مونده. در عهد قاجار محمد حسن خان صنیعالدوله که یک تاریخنویس بود از این حمام بازدید کرد و متن کتیبهی سردر اون رو در کتاب مطلع الشمس نوشت. گرمابهی حضرت در سال ۸۶۵ هجری قمری به دستور خواجه غیاثالدین، وزیر میرزا ابوالقاسم بابرخان، پادشاه تیموری ساخته شد. گرمابه حضرت در دوران صفویان تا اواسط دوره قاجار یک حمام عمومی بوده. در زمان مظفرالدین شاه بازسازی این حمام به دستور ملا علی حکیم الهی که دانشمند نامدار اون زمان بود، انجام گرفت.
دوره ناصرالدین شاه اوج کم لطفی و بیتوجهی به این بنای تاریخی بود بطوری که حمام تخریب و کتیبهی اون دزدیده شد. این گرمابه مجددا در سال ۷۳ مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت و از اون پس بعنوان موزهی مردمشناسی سمنان تغییر کاربری داد. همچنین این بنای ارزشمند جز آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این گرمابهی هزار متری از سه بخش خزانه، گرمخانه و رختکن ساخته شده و هر بخش اون با معماری خاص و منحصر به فردی آراسته شده. ایوان، کاشیهایی تزیین شده با تصویر شیر و خورشید، و سربازان قاجاری، اشعار حک شده بر سردر ورودی و… ازجمله زیباییهای معماری این بنا هستن.
اشیا تاریخی و قدیمی زیادی در این موزه به نمایش گذاشته شده که شامل ظروف قدیمی، سازهای موسیقی، دهل، کرنا، زیورآلات بانوان، ابزارالات پیشگویی مثل رمل و مهرههای شانس، ابزار سنتی استعمال دخانیات مثل کیسه توتون و چپق هست. بعلاوه یک جاذبهی خاص هم در این موزه در انتظار بازدید کنندههاست. اون یک اسکلت با قدمتی ۴هزار ساله هست که از تپه حصار دامغان کشف شده و در محفظهای شیشهای در موزه نگهداری میشه.
اقامتگاه ها اطراف گرمابه حضرت نمایش گرمابه حضرت روی نقشه مسیریابی گرمابه حضرت