موزهی خصوصی حسین پناه، آثارخانهای با هویت باستان شناسی
قصه از اونجایی شروع میشه که یه پسر ۷ ساله به اسم حسین، حسین پناه، با تشویق پدرش شروع میکنه به جمع آوری تمبرهای مختلفی که در اون دوران یعنی دهه ی ۳۰ وجود داشته و از همون موقع یاد میگیره که وسیلهها و اشیا مختلفی که مربوط به هر دوره هست رو گردآوری بکنه و پیش خودش نگه داره.
نتیجهی ۴۰ سال فعالیت آقای حسین پناه میشه ایجاد موزهی تاریخ و باستان شناسی با بیش از ۲۵ هزار شی قدیمی و ارزشمند مربوط به ادوار تاریخی مختلف که امروزه گردشگران داخلی و خارجی زیادی رو به خودش جذب کرده.
این اشیا قدیمی در سی مجموعه متفاوت در این موزه قرار گرفتن که عبارتند از:
مجموعه سفال و قلمزنی از دوره صفویه، مجموعههای صوتی و تصویری از جمله رادیو، گرام، گرامافون، ضبط صوت، تلویزیون، پروژکتور، آپارات، دستگاه پخش اسلاید، صفحههای صوتی و دوربین عکاسی و فیلمبرداری، مجسمههای جواهرنشان، تلسکوپ طلایی، تلفن هندلی، نخستین پیغام گیر تلفن، انواع سکه و تمبر، ساعتهای مچی ایرانی و روسی، انواع تابلوهای نقاشی ایرانی و خارجی، کتابهای خطی و قرآن و…