نبود مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی، پاشنه آشیل صنعت گردشگری در مازندران است که بهره‌برداری بهینه این ظرفیت ساحلی کم‌نظیر نیازمند نقشه‌راه، برنامه‌ریزی اصولی، سرمایه‌گذاری پایدار و مشارکت همگانی است.
به گزارش سفربازی، به نقل از ایرنا، مناطق ساحلی به اعتقاد صاحب‌نظران امر یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین واحدهای مورفولوژیکی (علمی که از ساختمان و شکل ظاهری موجودات زنده اعم از جانوری و گیاهی و غیر زنده «معدنی‌ها» بحث می‌کند) زمین هستند در زمان حاضر حدود دوسوم جمعیت زمین در فاصله ۶۰ کیلومتری از خط ساحلی زندگی می‌کنند و کشور عزیزمان هفت استان ساحلی – دریایی دارد که ضروری است برای استفاده بهینه و پایدار از ظرفیت‌های بی‌شمار مناطق ساحلی خزر مدیریت یکپارچه این مناطق تهیه و تدوین اجرایی شود، ضمن این که طرح مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی در بخشی اعظمی از سواحل جنوب ایران تهیه و اجرایی شده است.
ایران با دارا بودن بیش از سه هزار کیلومتر خط ساحلی در کرانه‌های دریای خزر، خلیج‌فارس و دریای عمان و با توجه به قرارگیری در موقعیت ژئواستراتژیک خاورمیانه تنگه هرمز و دسترسی به اقیانوس هند خود یک کشور ساحلی با اهمیت بسیار زیاد در منطقه و جهان محسوب می شود.
ژئواستراتژیک عبارتست از مطالعه اثر عوامل استراتژیک محیط جغرافیایی منطقه‌ای و جهانی روی تصمیم‌گیری‌های سیاسی حکومت‌ها و اثرگذاری‌های متقابل کشورها در ابعاد منطقه‌ای و جهانی و سیاست‌های قدرتی.
به اعتقاد کارشناسان حوزه گردشگری مازندران با پیاده‌سازی دقیق و اصولی طرح مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی می‌تواند گامی موثر در جهت دستیابی به توسعه پایدار این مناطق باشد.
استان مازندران ۳۳۸ کیلومتر ساحل دارد که بخش مهم گردشگری آن در غرب مازندران از شهرستان محمودآباد تا رامسر واقع شده که سالانه پذیرای میلیون‌ها مسافر و گردشگر داخلی و خارجی است.
نداشتن نقشه‌راه گردشگری، مشکلات زیست‌محیطی و کمبود تاسیسات و زیرساخت‌های گردشگری از جمله مهمترین نقاط ضعف در این پهنه ساحلی غرب مازندران به شمار می‌رود که بدون شک حجم عظیم ظرفیت در سواحل این منطقه و حتی استان مازندران نیازمند مدیریتی یکپارچه به‌منظور افزایش توانمندی و کاهش نقاط ضعف این مناطق است.
نبود طرح مدیریت یکپارچه ساحلی سبب شده است تا ظرفیت‌های سواحل خزر در استان مازندران بهینه استفاده نشود و گردشگران منطقه بدون امکانات مربوط به ملزومات صنعت گردشگری در سواحل اعم از تفریحی و خدماتی به دیدن دریا یا در حد شنا کردن در فصل تابستان اکتفا کنند، ظرفیتی که اگر شکوفا شود رافع بسیاری از چالش فراروی منطقه اعم از بیکاری بوده و رونق اقتصادی منطقه است.
کارشناسان امیدوارند که این طرح در سواحل سه استان شمالی محقق شود.
در همین پیوند، استاد رشته گردشگری دانشگاه‌های مازندران و گیلان گفت: بحث مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی سال‌های متمادی در کشور مطرح و مورد توجه کارشناسان امر واقع شده اما به جز خطه جنوب آن‌هم در شرق تنگه هرمز که سازمان بنادر و دریانوردی به صورت عملیاتی به انجام این طرح‌های مطالعاتی اقدام کرد اما در مناطق ساحلی شمال این مهم هنوز به صورت قطعی انجام نشده است.
محمدرضا اورمزدی افزود: در بحث سواحل هم شامل زیستگاه‌های انسانی شهری هم روستایی و تعبیر دیگر هم روستای ساحلی و مناطق شهری ساحلی داریم که هر کدام دارای کارکردها و مختصات خاص خودشان هستند.
وی خاطرنشان کرد: مهم این که از مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی چه می‌خواهیم و برای چه این موضوع باید طرح بشود و رابطه‌اش با صنعت گردشگری چیست؟ یعنی این ۲ فاکتور چه تاثیری بر هم می‌گذارند و چه تاثیری از هم می‌پذیرند.
وی تصریح کرد: در همه جای دنیا به این فاکتور توجه اصلی دارد که اولین آن زیست محیطی است یعنی تمام اکوسیستم‌های آبی، خاکی، جانوری، پوشش گیاهی و گونه‌های جانوری در آن زیست‌بوم ساحلی هستند و باید کارکردهای زیست‌محیطی آلاینده‌های محیطی بررسی دقیق شود.
ین پژوهشگر حوزه گردشگری اضافه کرد: اکنون در سواحل مازندران آلاینده‌های بسیاری زیادی داریم این آلودگی آب که مشهودترین آن است باید به دنبال کاهش منابع این آلاینده باشیم که مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی به این مسائل توجه ویژه دارد.

آیا این مطلب مفید بوده؟

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای