بیتوجهی میراثفرهنگی به اوضاع کاخ ساسانی سروستان
کاخ ساسانی سروستان در استان فارس در وضعیت آشفته و نابهسامانی به سر میبرد. این کاخ بخشی از «محور ساسانی» است که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
به گزارش سفربازی، به نقل از ایسنا، سیاوش آریا، کنشگر و پژوهشگر میراثفرهنگی تصاویری را از این کاخ ساسانی در اختیار ایسنا قرار داد و وضعیت این میراث جهانی را آشفته توصیف کرد و گفت: کاخ ساسانی و میراث جهانی سروستان فارس در بدترین وضعیت به سر میبرد؛ آب کل محوطه تقریبا قطع شده و وضعیت سرویسهای بهداشتی بسیار اسفبار و کثیف است، آب در سرویسهای بهداشتی نیز به سختی قابل مصرف است.
چهره زشت و ناخوشایند لولههای رها شده
او اضافه کرد: در محوطه کاخ، لولههایی که هنگام مرمت استفاده شده، جمعآوری نشده و رها شده و چهره زشت و ناخوشایندی را در این میراث جهانی ایجاد کرده است.
این کنشگر میراثفرهنگی توضیح داد: اتاقی به عنوان کانکسِ فروش بلیت در ورودی کاخ ساسانی سروستان وجود دارد که دستگاه پوز آن برای بلیتفروشی، در روزی که بازدید داشتم، سوخته بود و کار نمیکرد. ظاهرا این شرایط به میراثفرهنگی اطلاع داده شده، اما تاکنون اقدامی نشده است.
طبق این گزارش، کاخ ساسانی سروستان یکی از سایتهای محور ساسانی فارس است که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. این کاخ سازهای چهارتاقی است که اواخر دوره ساسانی ایجاد شده است. کاخ سروستان در نزد مردم محلی به «قصر ساسان» یا «چهار تاق» نیز شناخته میشود.
مرکزی برای برگزاری مناسک دینی ساسانیان
بسیاری از کارشناسان، تاریخ ساخت آن را تا دوران پادشاهی «بهرام پنجم» یا همان «بهرام گور» پیش میبرند. البته تلاشهای «مهر نرسی» را نیز نباید در این خصوص نادیده گرفت، از آن پس کاخ سروستان تبدیل به مرکزی برای برگزاری آداب و مناسک دینی ساسانیان شد. آندره گُدار، معمار فرانسوی نیز کاخ سروستان را بسیار شبیه به کاخ فیروزآباد، اما با وسعتی بسیار کمتر توصیف میکند. مصالح به کار رفته در این کاخ شامل سنگ و گچ است. در کتاب «المسالک و الممالک»، سروستان را یکی از روستاهای اطراف شهر «استخر» میدانند؛ در شرح کاخ آمده است: «بنایی عظیم با مصالحی از سنگ و گچ و مشتمل بر گنبدهای تالار ستوندار، چند ایوان، اتاقها و راهروهای متعدد.»
کاخ ساسانی سروستان در مسیر شیراز به فسا و در جنوب شهرستان سروستان و در محور ساسانی قرار دارد. منظر باستانی ساسانیان (محور ساسانی) در منطقه فیروزآباد استان فارس سال ۱۳۹۷ به عنوان بیستوسومین اثر تاریخی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو و چهارمین اثر جهانی شده استان فارس به ثبت رسید.