نجات گردشگری با راهاندازی کمپین تبلیغات
مدیرعامل آژانس مسافرتی و کارشناس گردشگری در یادداشتی به ارائه پیشنهاداتی برای بهبود شرایط گردشگری پرداخت.
به گزارش سفربازی، به نقل از مهر، محسن قادری نوشته است: همانطور که میدانیم گردشگری رابطه مستقیمی با دیپلماسی و سیاست دارد؛ امروزه؛ از نوع جدیدی از دیپلماسی به نام دیپلماسی گردشگری یاد میشود.
کنجکاوی عموم مردم و علاقه به یادگیری و دانستن فرهنگ دیگر نقاط جهان، دیپلماسی گردشگری را در سیاست خارجی و روابط سیاسی میان کشورها دارای اهمیت ساخته است زیرا گردشگری تعاملات فرهنگی را افزایش داده و امنیت ملی و منافع اقتصادی کشور را تقویت میکند و از اینرو یکی از ابزارهای مهم دیپلماسی در تنظیم روابط خارجی است.
برقراری ارتباطات بینالمللی، مبادلات تجاری وبازرگانی، فرهنگی بین کشورها سبب تبادل گردشگر، ایجاد صلح و دوستی، امنیت، تعامل و همکاری میان کشورها، رونق اقتصادی و افزایش درآمد میشود؛ عدم توسعه سیاست خارجی، نداشتن ارتباط با کشورهای مختلف، ناآرامیها و بحرانهای سیاسی، عدم وجود خدمات مالی ارزی و شفافیت در سیستم بانکی، بحرانهای منطقهای و جهانی، ناامنی و احساس ناامنی عمومی، وضعیت قوانین محدودکننده سفر و فراهم نبودن زیرساخت کافی برای گردشگران سبب انحطاط و توقف در رونق گردشگری تمامی کشورها میشود.
دلایل ورشکستگی فعالان گردشگری
در سه سال گذشته با همهگیری کرونا در جهان و سکوت گردشگری، ایران با عوامل دیگری نیز دست به گریبان شد تا جایی که پیش از گذشته حیات این صنعت را در ایران به مخاطره انداخت و فعالان گردشگری را بیش از پیش ناتوان و به مرز ورشکستگی کشانده است.
در سه سال اخیر یعنی از سال ۹۸، گردشگری ایران همزمان با تحمل بحرانهای طبیعی و برخی وقایع اجتماعی مانند سقوط هواپیمای اوکراینی، ناامن اعلام شدن آسمان ایران و توقف پروازهای بینالمللی وارد رکود شد؛ و پس از آن بحران همهگیر کرونا، توقف سفر بر جهان حاکم شد و این آغاز رکود گردشگری در ایران بود؛ عوامل دیگری چون بحران منطقهای جنگ آذربایجان – ارمنستان، جنگ روسیه – اوکراین، تسلط طالبان بر افغانستان و بسیاری از ماجراجوییهای کشورهای منطقه و افزایش انتشارخبرهای منفی کاهش ارزش ریال و بالا رفتن لحظهای قیمت دلار و گردشگری ایران با شدت بحران روبرو شد. اما باید در این شرایط چه کرد؟ آیا باید دست روی دست گذاشت و شاهد نابودی میراث و زحمات نیاکان برای این صنعت بود یا راههای تازه ارایه داد؟
آنچه به نظر نگارنده برای راه نجات گردشگری ایران از وضعیت فعلی مهم میرسد تشکیل و راهاندازی کمپین تبلیغات گسترده برای مقابله با ایرانهراسی و نجات صنعت گردشگری است. گرچه برای راهاندازی چنین کمپینی و حمایت از فعالان برای بقای این صنعت نیاز به عزم ملی و تامین بودجه کافی و مشارکت تمامی دستگاهها و حوزههای مرتبط است، بنابراین نخست پیشنهاد راهاندازی و ایجاد صندوق مالی احیای گردشگری با حضور تمام دستگاهها، وزارتخانههای بزرگ همچون نفت، صنعت، معدن و تجارت و فعالان بخش خصوصی و علاقهمندان با مصوبه هیات وزیران میشود.
راهکارهای نجات صنعت توریسم در ایران
با مصوبه هیات وزیران دستگاهها و وزارتخانههای زیربط، سازمانها و موسسات مطرح عمومی و خصوصی موظف میشوند بودجه و کمکهای مالی را به این امر اختصاص دهند تا تامین بودجه برای کمپین مقابله با ایرانهراسی و نجات صنعت گردشگری انجام شود.
پس از تشکیل صندوق مالی باید به این موارد توجه کرد؛ برندسازی مجدد گردشگری ایران در بازارهای هدف، تلاش همهجانبه جهت تغییر اذهان جامعه جهانی و تبلیغات واقعی جذابیتهای گردشگری، دایر کردن دفاتر تبلیغات و بازاریابی در سراسر جهان با اختیارات و اعتبارات کافی، حضور در رویدادهای مهم گردشگری جهان، برپایی جشنوارههای گردشگری با کمک رایزنیهای فرهنگی سفارتخانههای جمهوری اسلامی، کمک و یاری از ایرانیان دلسوز گردشگری و فرهنگ ایران مقیم خارج از کشور، برگزاری فم تورها برای آژانسها و بلاگرهای بین المللی سفر، تولید محتوای مناسب و حرفهای و استفاده از مدیا و مطبوعات و شبکههای اجتماعی، اعزام سفیرهای فرهنگی و گردشگری ممتاز به جهان، حمایت و استفاده ازخلاقیت و نوآوری فعالان بخش خصوصی، استادان، راهنمایان، نخبههای صنعت، استفاده از کمک علاقمندان داخلی و خارجی بویژه دانشجویان جهت پیوستن به این کمپین، برگزاری متعدد تورهای آشناسازی و نشستهای بیتوبی با تورگردانان جهان با همکاری سفرا و کنسولهای ایران و خارجی مقیم، پیشنهاد برگزاری باشکوه نوروز ایرانی توسط سفارتهای ایران و دعوت از افراد تاثیرگذار گردشگری آن کشور، بخشودگی مالیاتی و جرایم بیمهای دفاتر و تاسیسات گردشگری در چهار سال گذشته، طراحی و اعطای بستههای حمایتی و تشویقی جهت احیای گردشگری داخلی، ایجاد فضای همدلی و همبستگی بخش دولتی و خصوصی بویژه تمام تشکلهای گردشگری، دعوت و بهکارگیری افراد خلاق و نخبه گردشگری در وزارت گردشگری، بخشی از اقدامات لازم و ضروری برای برون رفت از بحران فعلی است.
با اجرای این موارد و با تشکیل اتاق فکر ناظر و تصمیمساز با حضور متخصصان گردشگری و افزایش تعاملات بینالمللی بعد از یکسال میتوان امیدوار بود که راه نجات صنعت گردشگری هموار شود.